مقایسه عملکرد بین سنسور اعم از لیزر و حسگر اولتراسونیک

دامنه یاب لیزر دارای مسافت طولانی ، دقت بالا و تداخل کم است که می توان از آن برای موقعیت یابی دقیق استفاده کرد. سنسور یاب / دامنه یاب لیزر ، سنسوری است که از لیزر برای اندازه گیری دقیق فاصله یک هدف استفاده می کند. دامنه یاب لیزر در طی عمل پرتوی لیزر بسیار ریز را به هدف منتقل می کند. مؤلفه فوتوالکتریک پرتوی لیزر را منعکس شده توسط هدف دریافت می کند و تایمر زمان انتقال از گیرنده به دریافت پرتو لیزر را برای محاسبه فاصله از ناظر تا هدف اندازه گیری می کند. دامنه یاب لیزر در حال حاضر پرکاربردترین سنسور دامنه یاب است. سنسور رنج یاب / دامنه یاب لیزر را می توان به یک سنسور یاب / لیزر دامنه یاب لیزری دستی و یک حسگر یاب / محدوده یاب لیزر تلسکوپ طبقه بندی کرد .

سنسورهای اولتراسونیک نیز اغلب برای ردیابی اشیاء که از هم دور هستند استفاده می شود و از آنجا که این دستگاه ها نوری نیستند ، تحت تأثیر تغییر رنگ قرار نمی گیرند. با این وجود ، سنسور اولتراسونیک فاصله را بر اساس سرعت صدا اندازه گیری می کند ، بنابراین برخی از معایب ذاتی وجود دارد که در موارد زیر نمی توان از آنها استفاده کرد.
1 وقتی هدف مورد آزمایش قرار می گیرد ، عمود بر مبدل سنسور نیست. از آنجا که هدف از آزمایش اولتراسونیک باید در زاویه نه بیشتر از 10 درجه از آزیموت عمودی سنسور باشد.
2 در جایی که قطر تیر کوچک است. زیرا پرتوی اولتراسونیک قطر 0.76 سانتی متر قطر دارد در حالی که 2 متر از سنسور فاصله دارد.
3 در جائیکه نقطه قابل مشاهده برای کالیبراسیون موقعیت لازم باشد.
4 بار بادی.
5 بار خلاء.
6 جایی که شیب دما زیاد است. زیرا این وضعیت باعث تغییر سرعت صدا خواهد شد.
7 باید سریع پاسخ دهند.
سنسور اعم از لیزر می تواند تشخیص موارد فوق را در همه موارد حل کند.